Diane Chamberlain - "Dar morza"

źródło

TYTUŁ: Dar morza
AUTOR: D. Chamberlain
WYDAWNICTWO: Prószyński i S-ka
DATA WYDANIA: 2015
STRON: 448

Daria ma dziś urodziny - jedenaste, pewnie i tak nikt o nich nie będzie pamiętał. Wstała rano i wyszła na plażę za domem, uwielbia po niej chodzić z rana i zbierać muszle. Tak było i dziś, wstała bardzo wcześnie, jest po burzy a ona już przemierza plażę, nagle jej wzrok pada na ogromną muszlę, takiej nigdy nie widziała - podchodzi, sprawdza co pod nią jest, jej twarz zamiera w niemym krzyku. Chce uciekać, zawołać kogoś, jednak wie że jeśli odejdzie - dziecko umrze, ściąga sweter i zawija w nie małą zakrwawioną istotkę, zanosi do domu. Tego dnia staje się super bohaterką. Ale kto porzucił dziecko na plaży? Czy to była dziewczyna z ich zaułka? Czy to ktoś kogo znała? Obok dziecka znalazła jeszcze coś, nikomu nic nie powiedziała, zabrała to ze sobą, będzie żyła z tajemnicą. 

Dwadzieścia dwa lat później, Daria mieszka w starym domu na plaży, w tym w którym latem spędzali wakacje - Morska Chata, teraz jest jej domem całorocznym, mieszka tu ze swoją młodszą siostrą Shelly, którą opiekuje się jak matka, która zmarła gdy ta miała osiem lat, oraz w okresie letnim ze starszą siostrą Chloe. Daria zrezygnowała ze studiów i zajęła się siostrą, zawsze czuła się za nią odpowiedzialna, w końcu to ona znalazła ją na plaży. Shelly boi się opuszczać ich wyspę, jest łatwowierna, ma padaczkę, jest lekko opóźniona w rozwoju, ale jedno wie, chce odnaleźć swoją biologiczną matkę, o pomoc prosi chłopaka który kiedyś tu mieszkał, a teraz prowadzi w telewizji program "Prawdziwe historie" - Rory. Gdy Daria i Chloe dowiadują się o tym, nie są zachwycone, próbują odwieźć od tego Rory'ego, i namówić Shelly by zrezygnowała z poszukiwań, bo tak będzie dla niej lepiej. Jednak Rory czuje że coś jest nie tak, nie chcą z nim rozmawiać na temat tamtego dnia kiedy Shelly została odnaleziona. Dlaczego? Czy wiedzą coś więcej? Dlaczego nie chcą poznać prawdy? Może ją znają - może nie powinna wyjść na światło dzienne.

Kolejna powieść Diane Chamberlaine którą miałam przyjemność przeczytać, kolejne fale emocji które mnie zalewały, autorka ma do tego dar, pisze prosto, lekko a jednocześnie porusza nasze serca i targa naszymi emocjami. Podobnie jak i w innych swoich książkach tak i w tej autorka porusza tematy trudne jak: nastoletnie macierzyństwo, porzucenie dziecka, adopcje, ból po stracie dziecka, rozwody, miłość, niepełnosprawność - i ta fizyczna i psychiczna, choroby czyli takie sprawy życiowe, codzienne, które napawają nas bólem, cierpieniem, ale i takie co dają szczęście, spełnienie i miłość.   Uwielbiam D. Chamberlain i jej książki, jeśli nie mieliście jeszcze przyjemności nic jej autorstwa przeczytać to gorąco Was zachęcam - zapewniam Was nie będzie to stracony czas.

Moja ocena: 5,5/6

Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:

"Klucznik"
"Pod hasłem"