piątek, 28 czerwca 2013

Jacques Neirynck - "Proroctwo o Watykanie"

źródło
TYTUŁ: Proroctwo o Watykanie
AUTOR: J. Neirynck
WYDAWNICTWO: Wydawnictwo M
DATA WYDANIA: 2007
STRON: 244


Gdy przystąpiłam do czytania książki okazało się że to trzecia cześć trylogii Jacquesa Neiryncka, mam nadzieje że to nie ma znaczenia i przy czytaniu nie będę odczuwała braku pierwszych dwóch części, do tego doczytałam się że to thriller, a powiem że jak do tej pory nie czytałam thrillera religijnego, a tym bardziej o papieżu, jestem ciekawa tej książki ...

Emmanuel został wybrany przez konklawe na głowę Kościoła katolickiego, jest pierwszym papieżem wybranym ze Szwajcarii, przybrał imię Jan XXIV. Emmanuel chce być papieżem reformatorem, chce zaprowadzić pewne zmiany, jednak odkrywa że Watykan działa jak dobrze naoliwiona maszyna, gdzie jego współpracownicy nie chcą zmian, a niektórzy chcą władzy. Emmanuel jest osamotniony w swoich działaniach, odkrywa również że ktoś chce się go pozbyć. Podczas wizyty rodzeństwa w Watykanie dzieli się z nimi tymi wiadomościami, podejmują działania mające zapobiec ... zamachowi na życie papieża. Emmanuel jednak nie może siedzieć bezczynnie, sam wykonuje pierwszy ruch, wykrada z tajnych archiwów Watykanu pewne dokumenty i ucieka. Jedzie pociągiem do Mediolanu, gdzie musi poczekać na inny pociąg, nieoczekiwanie w barze spotyka swojego kuzyna Jeana Batsi, któremu opowiada swoją historię, od tego spotkania ich drogi połączyły się, Emmanuelowi zostaje skradziony portfel wraz z dokumentami, biletem i pieniędzmi, Jean bierze go pod swoje skrzydła i pokazuje życie włóczęgi. Zabiera go w odludne miejsca dworca Mediolańskiego, poznaje z uciekinierami, uchodźcami. Podążając do Francji napotykają na swojej drodze różnych ludzi, poznają ich historie, Emmanuel zaczyna także odkrywać nowe życie, jednocześnie poznając z innej strony życie księży i zakonnic, co daje mu wiele do myślenia. Zadziwiające jest to że świat nie dowiedział się o jego zniknięciu, odkrywają że w Watykanie jest jego sobowtór, który umiera - tym samym Emmanuel nie ma jak udowodnić kim jest, stracił swoją tożsamość, jest poszukiwanym przez policję włóczęgą podejrzanym o popełnienie podwójnego morderstwa.

Jak daleko sięgają macki mafii? Czy spisek w Watykanie jest wspierany przez mafię? Czy Emmanuelowi uda się umknąć prześladowcom? Czy spotka się z rodzeństwem? Czy powróci do Watykanu? Jakie tajemnicze dokumenty zawiera kuferek?

Powiem że jak na thriller, jak dla mnie za mało było akcji, co prawda mamy spisek, ucieczkę, pogoń, tajne dokumenty, zabójstwo, a największej pikanterii dodaje temu wszystkiemu sam fakt że to wszystko jest nakręcane przez Watykan, a dokładniej kardynałów którzy chcą władzy - jednak za mało akcji. Jak wspominałam wcześniej nie czytałam jak do tej pory thrillera religijnego, więc może takie tempo akcji było zamierzone przez autora, by czytelnik mógł lepiej zapoznać się z postaciami, które były bardzo dobrze przedstawione, oraz problemami które trapiły Emmanuela i Kościół. Do tego książka porusza bardzo ciekawe tematy: narkotyki, antykoncepcja, wyświęcanie kobiet, ucieczki z własnego kraju. Na początku wydawało mi się że język książki będzie trudny, myliłam się - przewracane kartki książki coraz bardziej mnie wciągały, momentami dały do myślenia i zapewniły dobrze spędzony czas. Jeżeli znajdziecie czas to zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę.

Moja ocena: 4/6


Za możliwość przeczytania książki dziękuję pani Dorocie z Wydawnictwa M


Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:




poniedziałek, 24 czerwca 2013

Łukasz Modelski - "Dziewczyny wojenne"

źródło
TYTUŁ: Dziewczyny wojenne
AUTOR: Ł. Modelski
WYDAWNICTWO: ZNAK
DATA WYDANIA: 2011
STRON: 338


Książki o tematyce wojennej nie specjalnie mnie pociągają , czytam od czasu do czasu, i na te co trafiłam okazały się bardzo dobrymi lekturami, ale nie pasjonuję się tematyką wojenną. Oczywiście mam w planach przeczytaniu kilku książek z wojną w tle, ale zawsze odkładam to na kiedy indziej, tym razem w moje ręce w bibliotece wpadła książka "Dziewczyny wojenne" na którą miałam ochotę od jakiegoś czasu, ale tym razem skłoniło mnie do sięgnięcia po tę książkę wyzwanie - czerwcowa Trójka E-Pik, w której to pojawiła się kategoria "z wojną w tle". 

Książka Łukasza Modelskiego "Dziewczyny wojenne" to wspomnienia wojenne jedenastu kobiet. Kobiet bardzo różnych, w różnym wieku - jedne w czasie wybuchu wojny były jeszcze dziećmi, inne nastolatkami, inne zaczynały dorosłe życie, miały swoje marzenia i plany, wojna spowodowała że bardzo szybko stały się dorosłymi kobietami. Pochodziły  z różnych rejonów Polski, z miasta, ze wsi, bardziej wykształconych lub mniej, poznajemy wojnę ich oczami, to tam w swoich miejscowościach wchodziły i działały w konspiracji nie raz narażając własne życie. Aresztowane przez Niemców lub Sowietów, torturowane, osadzane w więzieniach, wywożone w głąb dalekiej Rosji - na roboty, głodne, walczące o kawałek chleba, pomagające Żydom, przeprowadzające ludzi przez granicę, pilotujące samoloty, sanitariuszki. Kobiety które dla dobra ojczyzny były w stanie poświęcić życie, ale jednocześnie były to kobiety które miały marzenia, kochały, przytulały dzieci pragnąc żyć by ich nie osierocić, chciały być w tych trudnych czasach po prostu kobietami.
Również po wojnie prześladowane za swoją działalność, nadal działały w konspiracji, przenikały do komórek UB, pomagały.

Jak się okazuje wojna to nie tylko męska sprawa, kobiety również potrafią w niej brać udział, działać i pomagać. Bardzo wciągające wspomnienia, te wspaniałe kobiety zabierają nas w czasy wojny i pokazują swoje życie, czytamy również o czasach powojennych. Dużym plusem jest na koniec każdego rozdziału informacja co dzieje lub działo się z główną bohaterką jej bliskimi i znajomymi po wojnie. Autor bardzo prostym językiem przedstawia nam historie tych jedenastu kobiet, a w dwunastym rozdziale wspomina jeszcze inne kobiety i ich walkę. Książka zawiera również zdjęcia, dzięki którym poznajemy twarze naszych bohaterek, a czytając ich wspomnienia widzimy je podczas ich walki wojennej. 
Uważam ze to obowiązkowa lektura dla każdego, by nie zapomnieć tamtych dni, by nie zapomniec tamtych ludzi - ich walki i poświęcenia.

Moja ocena: 6/6

Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:
"Trójka E-Pik" (z wojną w tle)


czwartek, 20 czerwca 2013

Magdalena Zimny-Louis - "Pola"

źródło
TYTUŁ: Pola
AUTOR: M. Zimny-Louis
WYDAWNICTWO: Replika
DATA WYDANIA: 2012
STRON: 424

Antonina Pogorzelska zwana Tosią, to osiemdziesięcioletnia kobieta, mieszkająca sama w bloku na czwartym pietrze, ciepła, czuła, wyrozumiała, pomocna, lubi gotować i robi to bardzo dobrze, miłośniczka herbat, taka kochana babcia. Pewnego dnia zapowiada rodzinie że postanowiła nie wychodzić więcej z domu, dobrze tak powiedzieć - ale jak to nie wychodzić? zakupy, lekarz, świeże powietrze - ale nasza Tosia jest nieustępliwa, ma już wszystko zaplanowane, pomagać będzie jej sąsiad Jacek, z którym wiąże ją przyjaźń. I tak to nasza Tosia obserwuje  świat ze swojego balkonu, ogląda telewizję, porozmawia z odwiedzającymi - a jest o czym rozmawiać, rodzinne życie dzieci i wnuków Tosi komplikuje się, życie Jacka nie jest usłane różami, same kłopoty i zmartwienia na już nie młodą głowę Tosi i jej serce. 

Pomiędzy współcześnie dziejącymi się wydarzeniami Tosia zabiera nas w wspaniałą podróż do przeszłości, od swojej młodości, posługiwania u hrabiostwa Morawskich, życia na wsi, wojny, wyjazdu do Warszawy, zakazanej miłości, pierwszej pracy, pierwszego pocałunku, zamążpójścia, dzieci, zdrady, wspomina swoje życie i ludzi z nim związanych, ale bardzo szczególne miejsce w jej wspomnieniach zajmuje Pola, jej ciotka, która zabrała ją do Warszawy. Pola w oczach Tosi zawsze była damą, pewną siebie i dążącą do celu, stworzona do wyższych celów - dla Tosi Pola zawsze była wzorem, choć Pola skrywała pewną tajemnicę ... i to nie jedną.  Tosia przedstawia nam swoje życie, jego radości i smutki, jednocześnie przygotowuje się do tego co nieuchronne. 

Książka jest REWELACYJNA. Autorka w cudowny, lekki sposób, raczy nas wspaniałą opowieścią, sagą rodzinną. Akcja dzieje się współcześnie, a główna bohaterka Tosia przenosi nas swoimi wspomnieniami w różne okresy swojego życia, ale nie myślcie że jest to pogmatwane, o nie, dokładnie wiemy kiedy i co się dzieje, fabuła świetnie się uzupełnia i współgra, a bohaterowie są wyraźni i dopracowani, nawet drugoplanowi bohaterowie mają swoje dopracowane charaktery. Do tego bardzo obrazowo i pięknym językiem opowiedziana jest cała historia, powiem Wam ze ostatnie dwa rozdziały czytałam ... płacząc, odkładałam książkę sięgając po chusteczkę, by po chili znów czytać i płakać. Dlaczego? - nie powiem, bo ważne jest aby samemu to przeczytać i poczuć.

Moją uwagę przykuły również rysunki na pierwszej i ostatniej stronie książki autorstwa Agnieszki Koczot, a szczególnie ten na końcu, starsza kobieta siedząca przed lustrem a w lustrze odbicie ... młodej dziewczyny. Jak bardzo wymowny jest ten rysunek, i jak wiele daje do myślenia.

Jedynym minusem książki jak dla mnie była zbyt mała czcionka, gdzie trzeba było bardzo skupiać i wytężać wzrok, wolałabym żeby książka miała więcej stron, a czcionka była większa - oczywiście to uwaga skierowana do wydawnictwa, by pomyśleli też o tych co mają problemy z czytaniem, zwłaszcza małej czcionki.

Gorąco zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę, na pewno spędzicie z nią niezapomniane chwile i długo pozostanie w Waszej pamięci.

Moja ocena: 6/6


Książkę przeczytałam w ramach wyzwania:

poniedziałek, 17 czerwca 2013

Soczewka powiększająca od Wydawnictwa M

Jakiś czas temu prezentowałam Wam przepięknie wydaną Biblię przez Wydawnictwo M w Roku Wiary, limitowaną edycję, która zawiera 121 ilustracji Gustave'a Dore. O samej Biblii możecie poczytać TUTAJ, a jeszcze dokładniej możecie o Biblii poczytać i ją obejrzeć na tej stronie - http://www.bibliam.pl/ 

Ponieważ jak wiadomo Biblia jest dość obszerną księgą i czcionka w niej jest dość mała, Wydawnictwo M wyszło naprzeciw potrzebom osobom które słabiej widzą i teraz taką Biblię można zakupić wraz z soczewką powiększającą, dodam że taka soczewka na pewno przyda nam się również do czytania książek wydanych małą czcionką. Dodam że w Wydawnictwie M można zakupić również samą soczewkę - TUTAJ



BIBLIA, którą W KOŃCU możesz czytać!

Do ekskluzywnego wydania BIBLII – zawierającej 121 biblijnych ilustracji Gustave’a Doré – została dodana soczewka powiększająca ułatwiająca lekturę. Soczewka mieści się pod okładką Biblii, jest lekka, wygodna w użyciu i niezastąpiona dla Czytelników mających problemy ze wzrokiem.
Przekład – dokonany przez jednego tłumacza księdza biskupa Kazimierza Romaniuka w ciągu 35 lat - wyróżnia duża komunikatywność języka oraz ekumeniczny charakter.
Wartością duchową tego wydania jest także to, że zawiera ono osobiste błogosławieństwo Jana Pawła II dla Czytelników, którzy z Rodzinami czytają Pismo Święte.

Specjalne strony przeznaczone na zapisywanie rodzinnych wydarzeń sprawiają, że BIBLIA ta może stać się kroniką rodzinną i gościć w rodzinach przez pokolenia.

Bogato zdobiona twarda okładka, złoty ornament, ozdobny grzbiet i złota wstążka, soczewka, a także stosunkowo niska cena – to dodatkowe atuty tego wydania. 

Biblia - PISMO ŚWIĘTE STAREGO I NOWEGO TESTAMENTU z soczewką - TUTAJ
tłumaczenie ks. biskup Kazimierz Romaniuk
Wydawnictwo M



sobota, 15 czerwca 2013

Joanna Chmielewska - "Krokodyl z kraju Karoliny"

źródło
TYTUŁ: Krokodyl z kraju Karoliny
AUTOR: J. Chmielewska
WYDAWNICTWO: Kobra Media
DATA WYDANIA: 2007
STRON: 314


Kolejna moja propozycja książki Joanny Chmielewskiej dla Was. Jak zauważyliście wcześniej, bardzo lubię książki pani Joanny i już kilka Wam zaprezentowałam, a teraz zbliża się lato, czas relaksu i odpoczynku, a to zapewne będzie na ten czas odpowiednia książka :)

Joanna po powrocie do kraju z Danii, obowiązkowo musiała się spotkać ze swoja przyjaciółką Alicją, zauważyła że Alicja jest podenerwowana, jakby czegoś się bała, ale Joanna nie pytała o co chodzi a Alicja nic nie mówiła. Pewnego dnia podczas jazdy przez miasto Joanna zabrała Alicję która była szalenie zdenerwowana, kazała jej jechać i zgubić granatowego opla w którym to profil kierowcy wydał się jej znajomy, tym razem Joanna chciała dowiedzieć się czegoś więcej, Alicja obiecała że się spotkają i jej opowie - na spotkania Alicja powiedziała że się boi, chodzą za nią, ale jak rozmawiać bez kawy, w czasie kiedy Alicja robiła kawę Joanna podziwiała odnowione mieszkanie Alicji i zobaczyła ... ze we framudze drzwi ktoś zamontował mikrofon - ale kto? i po co? na te pytania Alicja nie odpowiedziała, umówiły się na następny dzień na neutralnym gruncie - Alicja nie przyszła, Joanna dowiedziała się że Alicja została zamordowana. Szok, ogromny szok, przecież w nocy Alicja dzwoniła do Joanny, nakazując jej przyjść i obejrzeć jej zwłoki, gdyby coś się stało.  Kto zamordował Alicję i dlaczego? D tego wszystkiego ktoś kradnie zwłoki Alicji z kostnicy - kto i po co? Joanna podejmuje prywatne śledztwo, drogi prowadzą do Danii, przemytu i kontrabandy.  Czy odnajdą mordercę Alicji? Czy Joanna może czuć się bezpiecznie, ktoś może myśleć że ona też wie to co Alicja.

Zastanawiacie się dlaczego Dania to kraj Karoliny :) i dlaczego krokodyl z Danii, aaaa tego Wam nie powiem, sami musicie przeczytać :)

Jak już wspomniałam książka idealna na zbliżające się wakacje, pełna humoru, zabawnych dialogów, niecodziennych i dziwnych sytuacji, które wywołują u nas śmiech :) Kryminał z humorem, gdzie czytając tę książkę odprężycie się na pewno, polecam również inne książki autorki, które towarzyszą i umilają mi czas od bardzo dawna. Choć przyznam się Wam że większą sympatia darzę starsze książki pani Joanny, w nowych książkach jak dla mnie brakło tego pazura, tego czegoś co było w starych książkach które czytam po raz kolejny - do tego i  Was zachęcam.

Moja ocena: 5,5/6


Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:

środa, 12 czerwca 2013

Joe Alex - "Śmierć mówi w moim imieniu"

źródło
TYTUŁ: Śmierć mówi w moim imieniu
AUTOR: J. Alex
WYDAWNICTWO: Wydawnictwo Literackie
DATA WYDANIA: 1989
STRON: 160


To moje pierwsze spotkanie z panem Maciejem Słomczyńskim, który pisał pod pseudonimem Joe Alex, gdzie jednocześnie Joe Alex był głównym bohaterem kilku powieści. Książkę udało mi się wyszukać w bibliotece na półce ze starciami, jakie będzie to spotkanie - zobaczymy.

Joe Alex - pisarz powieści kryminalnych i detektyw, wraz ze swoimi przyjaciółmi, Karoliną Beacon - archeologiem i  inspektorem Scotland Yardu - Beniaminem Parkerem wybrali się wieczorem do Chamber Theatre na nowoczesną sztukę "Krzesła", gdzie spędzili miły wieczór. Po zakończeniu sztuki pojechali do Klubu Zielonego Pióra, aby kontynuować wspólny wieczór, niestety spokój ich został zakłócony. Inspektor Parker został ponownie wezwany do teatru, gdzie odkryto zwłoki odtwórcy głównej roli w przedstawieniu "Krzesła" - Stefana Vincy, w garderobie - z wbitym sztyletem w sercu. Inpsektor Parker wraz z Joe Alexem udają się na miejsce zbrodni i rozpoczynają śledztwo, a dowody zaczynają wskazywać że mordercą może być tylko ktoś z pracowników teatru, a wytypowani przez inspektora podejrzani maja solidne alibi, zresztą jak i wszyscy pracownicy teatru. Sprawa jeszcze bardziej się komplikuje gdy lekarz sądowy uściśla godzinę śmierci Stefana Vincy, na którą ani inspektor, ani Joe nie mogą się zgodzić, ponieważ czas ten wskazuje że  zbrodnia została popełniona w czasie przerwy przedstawienia, a wszyscy widzieli grającego nieboszczyka jeszcze w drugiej części. Jak to jest możliwe? Kto to zrobił? Jaki był motyw? Inspektor ciągle kluczy i idzie ślepymi uliczkami, ale Joe już wie kto jest zabójcą.

"Śmierć mówi w moim imieniu" to kryminał w starym angielskim stylu, pierwsze co nasunęło mi się po jego przeczytaniu to porównanie do kryminałów Agaty Christie, wiadomo królowa jest jedna, ale uważam że panu Słomczyńskiemu udało się  świetnie odtworzyć klimat  angielskiego kryminału i zainteresować czytelnika.
Mamy zbrodnię, zamknięte koło podejrzanych wśród których jest morderca, dżentelmeni i damy, wyższe sfery, logiczne rozumowanie, wszystko dzieje się bez pośpiechu, aby na końcu kiedy wydaje się że wiemy kto jest mordercą ... trop idzie w innym kierunku, ukazując prawdziwe motywy i mordercę.
To moje pierwsze spotkanie z autorem a już mogę powiedzieć że zaliczam je do bardzo udanych, i na pewno będę chciała ponownie się spotkać. Do tego i Was zachęcam, a zwłaszcza miłośników kryminałów

Moja ocena: 5/6


Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:

poniedziałek, 10 czerwca 2013

ks. Roman Bogacz - "Cuda w Starym Testamencie"

źródło
TYTUŁ: Cuda w Starym Testamencie
AUTOR: ks. Roman Bogacz
WYDAWNICTWO: Wydawnictwo M
DATA WYDANIA: 2013
STRON: 64


Cud - (z łac. dziwić się) w wielu religiach określenie niecodziennego, nieprawdopodobnego zjawiska lub zdarzenia, którego nie da się racjonalnie wytłumaczyć, odwołując się do zjawisk naturalnych i innych znanych człowiekowi praw natury.

"W Biblii jedynym stwórcą cudownego działania jest Bóg. On jest Stwórcą świata i wszystkiego, co jest na świecie."[1]

Ks. Roman Bogacz przedstawia nam album - książkę, w której to w bardzo lekki i  łatwy sposób przybliżone są nam cuda Starego Testamentu takie jak: plagi egipskie, przejście przez Morze Czerwone i Jordan, wskrzeszenia i uzdrowienia, a także cudowne rozmnożenia jak nie kończący się dzban oliwy i mąki.
Na początku każdego cudu mamy  wstęp - opis cudu ze Starego Testamentu, a następnie wytłumaczenie danego zjawiska i  porównania do istniejących ówcześnie zjawisk atmosferycznych, nie każdy cud da się w racjonalny sposób wytłumaczyć, widać w każdym rękę Boga, jego interwencję, byśmy pojęli jak jest wielki.

"Z biblijnego punktu widzenia cudem jest Boże działanie, przez które daje On znać człowiekowi, że jest obecny w jego życiu."[2]

Jak już wspomniałam opisy i wyjaśnienia są bardzo prostym i łatwym językiem, nie ma trudnych znaczeń czy dziwnej terminologii. Na uwagę zasługuje bardzo piękne wydanie tego albumu, gruba okładka, w środku kartki z kredowego papieru, bardzo piękne zdjęcia, które oddają charakter każdego cudu. Album - książka jak najbardziej godna polecenia nie tylko dla pięknych zdjęć, ale również aby dowiedzieć się w przystępny sposób więcej o cudach Starego Testamentu.

fot. Melania

fot. Melania
fot. Melania
fot. Melania

[1] ks. Roman Bogacz "Cuda w Starym Testamencie", Wydawnictwo M, 2013, str. 6
[2] tamże str. 6

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję pani Dorocie z Wydawnictwa M


sobota, 8 czerwca 2013

Kornel Makuszyński - "Szatan z siódmej klasy"

źródło
TYTUŁ: Szatan z siódmej klasy
AUTOR: K. Makuszyński
WYDAWNICTWO: Nasza Księgarnia
DATA WYDANIA: 2010
STRON: 280

Nie wiem jak dla Was, ale dla mnie jedna z najprzyjemniejszych lektur szkoły podstawowej. Wspaniale mi się ją czytało w szkole, i z takim nastawieniem przystąpiłam do powtórnego spotkania z bohaterami książki.

Józef Skwarek jako Adam Cisowski
w filmie " Szatan z siódmej klasy" z 1960 r.
(żródło)
Adam Cisowski - uśmiechnięty, niesforny, z rozmierzwioną czupryną na głowie, wzrok przenikliwy, sprężysty i silny, myślący logicznie, umie wysuwać wnioski z każdej - nawet najbardziej dziwnej sytuacji, uchodzi w szkole za osobę bardzo bystrą, koleżeński, dobrze się uczy, przez profesora Gąsowskiego nazywany diabłem i szatanem, siedemnastoletni uczeń klasy siódmej warszawskiego gimnazjum, jego rodzice: tato jest lekarzem a mama zajmuje się domem, ma czworo rodzeństwa - dwóch braci i dwie siostry. 

Adaś rozpracował system odpytywania uczniów z historii przez profesora Gąsowskiego, czyn ten wstrząsną profesorem, to była tajemnica skrywana przez niego latami, jednak profesor nie mógł gniewać się na tego przemiłego i uśmiechniętego chłopca, w końcu znalazł również odpowiedź dla profesora gdzie podziały się jego listy które niby wysłał do przyjaciół. Sława Adasia rozeszła się po całej szkole, pomógł kolegom z młodszej klasy i odnalazł przyszywane sto złotych, w swojej klasie odnalazł zagubione pióro. Ta sława nie pozostałą obojętna dla profesora Gąsowskiego,
Kadr z filmu "Szatan z siódmej kasy"
z 1960 r.
postanowił ze swoim problemem zwrócić się do Adasie, zaprosił go do swojej ojcowizny na wieś Bejgole koło Wilna, gdzie zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Adaś nie był zdecydowany na wyjazd z profesorem na wieś, miał jechać z rodzicami nad morze, ale jedne fiołkowe oczy "kozy" przekonały go do wyjazdu. Sam nie wiedział w co się pakuje, co przyniesie mu ten wyjazd.
Dworek we wsi Bejgole był stary i zaniedbany, a rządy sprawował tam brat profesora Gąsowskiego - Iwo z żoną Ewą i córką Wandą. To tu zaczęły dziać się dziwne rzeczy jak ... kradzież drzwi, tak, tak, pewnie Was dziwi to - drzwi, ale to właśnie podążając tym tropem Adaś odkrył że we dworze mieszkał kiedyś żołnierz francuski z armii napoleońskiej, to on pozostawił wskazówki na drzwiach - gdzie ukrył skarb. Adaś będzie musiał nie tylko odnaleźć skarb, ale także stawić czoło rzezimieszkom którzy chcą odnaleźć i wykraść skarb. Czy Adaś podoła zadaniu które na niego czeka?  Czy spotka tego lata coś więcej niż tylko zagadkę do rozwiązania?

Mogę powiedzieć jedno - przecudowna książka, dla młodzieży, z wątkiem detektywistycznym, z humorem, pierwsza miłość, zagadka, to może zachęcić do czytania i nie tylko uczniów jako lektura, powrót po latach bardzo przyjemny. Uważam że książka bardzo trafiona jako lektura szkolna. Mam nadzieję że jeszcze wiele lat będzie wciągającą książką.

Kadr z filmu "Szatan z siódmej klasy"
z 1960 r. (źródło)
Jak by to nie było, taka książka nie mogła przejść nie zauważona przez świat filmowy i tak w 1960 roku
 Maria Kaniewska wyreżyserowała film pod tym samym tytułem co książka "Szatan z siódmej klasy" gdzie główne role zagrali Józef Skwarek (Adaś), Stanisław Milski (prof. Gąsowski), Pola Raksa (Wanda), film jako drugi w historii został zgłoszony do Oskarów. Powiem Wam w sekrecie że film darzę wielkim sentymentem,  po obejrzeniu filmu podkochiwałam się w Adasiu :)

Kadr z filmu "Szatan z siódmej klasy"
z 2006 r. (źródło)
W 2006 roku Kazimierz Tarnas powtórnie wyreżyserował film "Szatan z siódmej klasy", gdzie tym razem główne role zagrali Bartosz Fajge (Adaś), Wojciech Malajkat (prof. Gąsowski), Katarzyna Bator (Wanda), oczywiście oglądałam film obowiązkowo, nie tylko przez wzgląd na sentyment do starego filmu, ale także dla pana Malajkata, którego bardzo lubię.  Niestety jednak sentyment pozostał do starej wersji, w nowszej brakło całego uroku, brakło tego czegoś, tego czym urzekała stara wersja.

Jednym słowem zachęcam do przeczytania książki i oglądnięcia obu filmów, wspaniały powrót i wspomnienia.

Moja ocena: 6/6


Książkę przeczytałam w ramach wyzwań:

środa, 5 czerwca 2013

Barbara Freethy - "Trzy twarze Ewy"

źródło
TYTUŁ: Trzy twarze Ewy
AUTOR: B. Freethy
WYDAWNICTWO: Bis
DATA WYDANIA: 2012
STRON: 336

Cudownie było ponownie wrócić do Zatoki Aniołów, małego, nadmorskiego miasteczka, gdzie ludzie są sobie życzliwi, a życie płynie swoim rytmem. Gdzie znów spotkaliśmy się z poznanymi wcześniej bohaterami, oraz poznajemy nowych, gdzie Anioły czuwają nad miasteczkiem i jego mieszkańcami.

Do miasteczka przeprowadziła się Brianna Kane z synem Lucasem, smutna to była dla niej przeprowadzka, pochowała swojego nieżyjącego męża, Dereka, który urodził się w Zatoce. Derek zginął w więzieniu, a trafił tam za sprawą swojego przyjaciela z dzieciństwa - Jasona Marlowa, który teraz jest w miasteczku policjantem. Jason prowadził śledztwo w sprawie kradzieży z miejscowego muzeum bardzo cennych płócien zatytułowanych "Trzy twarze Ewy", głównym podejrzanym był Derek i wszystkie dowody na niego wskazywały. Brianna chce udowodnić że Derek tych płócien nie ukradł, zaczyna swoje własne śledztwo, ale napotyka wiele niejasności, odkrywa nowe twarze Dereka, zaczyna wątpić w jego niewinność. Jason zasiewa w niej ziarno niepewności, jednocześnie czują że gdy są blisko siebie, to tak jak by powietrze było naładowane, przelatują im ciarki po plecach, pragną siebie, budzi się w nich uczucie którego się boją. Jason wie czego chce, Brianna boi się skrzywdzić rodziców Dereka, ale już jest za późno, oboje czują że znaleźli bratnie dusze. Brianna dostaje list od Dereka, a w nim jego szkice, jak się okazuje bardzo ważne szkice ze wskazówkami, zostają odnalezione kopie obrazów - w domu Jasona, śledztwo zostaje wznowione. Czy Briannie uda się udowodnić niewinność Dereka?  Czu uczucie Jasona i Brianny wygra? 

Jak już wspomniałam cudownie było ponownie odwiedzić Zatokę Aniołów, w tej części Anioły nie szalały, ale czuć było ich obecność. Zakończenie pozostawiło wiele pytań, ale to przecież nic innego jak ponownie zaproszenie do miasteczka. Podobały mi się na końcu tej części listy mieszkanek Zatoki, bohaterek wszystkich trzech części, które opowiadały jak potoczyło się ich życie i co mają w planach. Nie wiem jak Wy, ale ja czekam na następne spotkanie z mieszkańcami Zatoki Aniołów, chętnie ponownie odwiedzę to miasteczko.  Gorąco i Was zachęcam do odwiedzenia tego miasteczka.

Moja ocena: 5/6


Książkę przeczytałam w ramach wyzwania "Trójka E-Pik"
(książka z motywem anioła)

Z cyklu o Zatoce Aniołów:
  1. Lato w Zatoce Aniołów
  2. Na Cienistej Plaży
  3. Trzy twarze Ewy
  4. Ukryte Wodospady
  5. Ogród tajemnic

niedziela, 2 czerwca 2013

David Nicholls - "Jeden dzień"

źródło
TYTUŁ: Jeden dzień
AUTOR: D. Nicholls
WYDAWNICTWO: Świat Książki
DATA WYDANIA: 2011
STRON: 448


Na książkę można powiedzieć że polowałam już od dawna, przeszukiwałam biblioteczne półki, więc gdy ją ujrzałam rzuciłam się w jej stronę jak wygłodniałe zwierzę. Naczytałam się dużo samych pozytywnych opinii na temat tej książki, miałam wobec niej duże wymagania, pragnęłam poznać tych dwoje młodych ludzi i ich drogi życia. Czy książka spełniła moje oczekiwania ...

15 lipca 1988 roku, to data bardzo ważna dla dwojga młodych ludzi, kończą szkołę, mają w kieszeni dyplomy, cały świat stoi przed nimi otworem, ona i on - Emma i Dex. Spotykają się w tę jedną noc, tylko na tę jedną noc, rozmowa, plany na przyszłość, mają się nigdy nie spotkać, mają pójść swoimi drogami, jednak ... tak jednak coś ich do siebie ciągnie, tak różni - a znajdują wspólny język. 
Emma, zakompleksiona, wstydliwa, idealistka, w kieszeni dyplom z wyróżnieniem, bez porządnej pracy, pisze, wystawia sztuki, jeździ, przeprowadza się, szuka swojego miejsca - ląduje w knajpie jako barmanka.
Dex, przystojniak z bogatej rodziny, nie szuka pracy, jeździ, zwiedza, bawi się, szaleje, jednak i dla niego nadchodzi czas ustatkowania się - podejmuje pracę w mediach.

Tak dwoje różnych ludzi, a jednak ... szukają siebie, piszą, czy czuja coś do siebie? może boją się do tego przyznać?  Poznajemy życie tych dwojga ludzi, ich pragnienia, marzenia, tęsknoty, porażki, jesteśmy z nimi w chwilach radości jak i łez - przez 20 lat, a datą przewodnią jest 15 lipca każdego roku. Być może ta jedna noc zmieniła ich drogi życia. Poznajemy ich gorzko-słodkie życie, a czytając czasami sami zastanawiamy się nad swoim życiem.

Autor uraczył mnie książką z ogromnymi emocjami, były momenty  że chciałam krzyczeć do Emmy, dać jej kopa i nią potrząsnąć, zakończenie  kompletnie mnie zaskoczyło nie tego się spodziewała, nawet łezka mi się uroniła. Książka poruszająca wiele tematów trudnych, można powiedzieć że obyczajówka, a jednak coś w niej jest, coś co każe pomyśleć o swoim życiu. Książkę jak najbardziej polecam Wam do przeczytania, warto po nią sięgnąć.

Moja ocena: 5/6

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...