wtorek, 7 sierpnia 2012

Eric-Emmanuel Schmitt - "Tektonika uczuć"

źródło
TYTUŁ: Tektonika uczuć
AUTOR: E-E Schmitt
WYDAWNICTWO: Znak
STRON: 142
DATA WYDANIA: 2008

 Richard i Diane są w sobie szaleńczo zakochani i wkrótce zamierzają się pobrać. Chociaż... może nie tak szaleńczo, jak się wydaje. A z tym ślubem to też nic pewnego...
Tak naprawdę, to myślą o rozstaniu. Czego oni właściwie chcą?
Błyskotliwy dramat Schmitta, pełen ciągłego napięcia między dwojgiem bohaterów, to laboratoryjna analiza mechanizmów manipulacji. Wśród intryg i podchodów, aluzji i podtekstów Schmitt kolejny raz pokazuje, że najsilniejszych uczuć nie można od siebie odróżnić i wszyscy nosimy maski. Bo miłość to nieustająca gra. (źródło opisu)

To nie było moje pierwsze spotkanie z autorem, pierwsze było około dwa lata temu, gdy w moje ręce wpadła książeczka "Oskar i Pani Róża", od tamtej pory staram się co jakiś czas, coś przeczytać Pana Schmitta, bo lubię jego książki, jego podejście do tematu i to w jaki sposób opowiada historie.
Eric-Emmanuel Schmitt to francuski dramaturg i eseista. Już w wieku jedenastu lat, napisała swoją pierwszą powieść, a na świecie jest znany głównie jako twórca teatralny. Jego książki tłumaczone są na 40 języków,a sztuki teatralne wystawiane w ponad 50 krajach. Choć jest autorem znanym, a jego książki bardzo popularne, sam ciągle pozostaje tajemniczą postacią. Zarówno "Oskar i Pani Róża" jak i "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu" są moimi ulubionymi książkami autora.

Diane i Richard to główni bohaterowie książki, zakochani w sobie, tęskniący, nie mogą się obejść bez siebie. Diane myśli że uczucie Richarda wygasa, wiec sama zaczyna rozmowę w której to opowiada o zmianach jakie w niej zaszły, Rochard myśli że uczucia Diane wypaliły się ... ciągle ma nadzieję, ale Diane pcha go w ramiona innej kobiety ... wynajętej przez nią prostytutki, w której to On zakochuje się.  Diane chce go ośmieszyć i poniżyć w oczach innych, robi to bo go kocha ... chce zemsty za to że on jej już nie kocha. Ale czy na pewno? ... jedna rozmowa, zła rozmowa, nieszczera rozmowa powoduje całą lawinę sytuacji, których można było uniknąć. Jedno słowo ... kocham Cię ... mogło zmienić tak wiele. Gdy do Diane dociera co się stało, jest już za późno.

 "Tektonika uczuć" opowiada o miłości, takiej prawdziwej, a jednocześnie mściwej. Kocham Cię, ale cię zniszczę, ośmieszę i wdepczę bo Ty mnie nie kochasz. Autor pokazuje nam jak cienka może być linia między miłością, a nienawiścią. A jaka jest prawda  - szczera rozmowa, może tak wiele zmienić i dać.

W książce mamy nietypowy schemat, jakbyśmy czytali scenariusz, co mówią dane osoby, jaki mają wyraz twarzy, czytając w głowie układała mi się historia wprost na deskach teatru. Świetnie skrojona cała historia, dialogi ciekawe, lekki humor i uczucia, których każdy z nas potrzebuje, a jednocześnie mało opisów miejsc i zdarzeń. W tej książce dialog to podstawa. Bardzo dobrze mi się ją czytało - polecam.

Moja ocena: 5/6

18 komentarzy:

  1. hmmm do końca przekonana nie jestem do tej książki, więc jeszcze przemyślę ewentualny krok w stronę sięgnięcia po ten tytuł

    OdpowiedzUsuń
  2. Ciekawa recenzja. Zachęciłaś mnie do poszukania tej książki. Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jest to dosyć ciekawa książka. Czytałam ją już jakiś czas temu. Rzeczywiście dobrze się ją czyta, więc i ja polecam :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Dużo słyszałam o samym autorze i o książce. Planuję poznać tego autora, ale od innej książki. Pozdrawiam ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może od "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu" bardzo mi się podobała.

      Usuń
  5. Uwielbiam tego autora. Tę książkę koniecznie chcę przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
  6. Czytałam choć recenzja nie powstała.

    OdpowiedzUsuń
  7. Uwielbiam twórczość Schmitt'a, a do "Tektoniki uczuć" już jakiś czas się przymierzam ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Myślę, że byłabym zadowolona z tej książki :)

    OdpowiedzUsuń
  9. czytałam już powieści tego autora, więc po tą też raczej sięgnę :)
    zapraszam :
    http://ksiazka-na-kazdy-dzien.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  10. Zdecydowanie nie mój gatunek; chyba, żeby brać ją bardziej psychologicznie, wówczas może i bym przełknęła. :)
    Recenzja brzmi zachęcająco, chociaż nie wiem czy - i w jak odległej przyszłości się po nią skuszę.
    Zapraszam do nas. :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Oooo! Nawet nie wiedziałam, że taką książkę napisał ^^ wstyd.

    OdpowiedzUsuń
  12. Wysoka ocena, dobra recenzja. Zachęciłaś mnie do kupna tej książki! :D

    OdpowiedzUsuń
  13. Uwielbiam książki Schmitt'a, zachęcam do lektury innych jego lektur :-)

    OdpowiedzUsuń

Jeżeli mnie odwiedziłeś/aś, będzie mi miło jeżeli pozostawisz ślad w postaci komentarza. Komentarze wulgarne i anonimowe, będą usuwane.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...