 |
| źródło |
TYTUŁ: Profesor
AUTOR: J. Katzenbach
WYDAWNICTWO: AMBER
STRON: 415
DATA WYDANIA: 2011
Akademicką karierę poświęcił badaniom nad strachem. Teraz nieznany mu strach mobilizuje go do ostatniego nadludzkiego wysiłku…
Jak tylko drzwi się otworzyły, wiedział, że już po nim.
Pozostały tylko dwa pytania: Jak długo to potrwa? I jak bardzo to będzie straszne? - Profesor psychologii Adrian Thomas dowiaduje się, że jego choroba nie da mu żadnej szansy...
Jak tylko drzwi się otworzyły, wiedziała, że już po niej.
Pozostały tylko dwa pytania: Jak długo to potrwa? I jak bardzo to będzie straszne? - Jennifer często uciekała z domu.Jednak zawsze wracała albo była przyprowadzana przez policję. Ale tym razem policja nie odnajduje Jennifer. Tym razem szesnastolatka jest w miejscu, gdzie nie znajdzie jej nikt… choć będą ją widzieć tysiące ludzi...
Losy tych dwojga skazańców połączy przypadek, który każe profesorowi rozpocząć dramatyczne śledztwo. Akademicką karierę poświęcił badaniom nad strachem. Teraz strach mobilizuje go do ostatniego nadludzkiego wysiłku. Strach, że będzie za późno: dla niego i dla nieznanej mu dziewczyny… (źródło opisu - okładka książki)
Gdy sięgnęłam po tę książkę z bibliotecznej półki, przeczytałam notkę od wydawcy, która brzmiała zachęcająco, a i sam autor z którym do tej pory nie miałam styczności prezentowała się dobrze. John Katzenbach pracował jako reporter sądu karnego dla "Miami Herald" i "Miami News". Opuścił branżę reporterską, aby pisać thrillery psychologiczne. W swoich książkach wykorzystuje doświadczenie które zdobył na salach sądowych, gdzie spotykał wielu wyrafinowanych przestępców. Największą sławę przyniosła mu książka "W słusznej sprawie", która została nominowana do Edgar Award i została sfilmowana przez Arne Glimchera - główną rolę zagrał Sean Connery. Inną sfilmowaną powieścią jest "Wojna Harta" z Bruce Willisem w roli głównej. Jego powieści to min: "Analityk", "Człowiek cień", "Ofiara", "Opowieść szaleńca", książki wydawane są w prawie 20 krajach. W wieli z nich zdobyły miano bestsellerów. Więc i ja zabrałam się z zapałem do jej czytania ... czy autor spełnił moje oczekiwania?
Adrian Thomas emerytowany profesor psychologii, swoją pracę poświęcił badaniom nad strachem, poznajemy go w momencie gdy dowiaduje się że jest chory na rzadką chorobę znaną jako otępienie z ciałami Lewy'ego. Postanawia się zabić, jednak w drodze do domu wydarza się coś ... widzi pewne zdarzenie, choć nie do końca zdaje sobie sprawę co się dzieje ... gdy dociera do niego co widział, postanawia pomóc ... ale czy choroba mu na to pozwoli ... czy uda mu się na czas pomóc ... czy przezwycięży swoją chorobę. Tak naprawdę od niego zależy czy Jennifer przeżyje ... czy jej pomoże ... czy ją uratuje. Jego choroba go otępia, ale ma pomoc ... jego halucynacji ... odwiedzają go, dają mu wskazówki i pomagają ... nieżyjący - żona Cassie, brat Brian i syn Tommy. A Numer 4? ... Numer 4 - Jennifer? ... odcięta od świata, obdarta ze swojej godności ... czy da radę ... czy się złamie? ... czy przeżyje? czy pomoc nadejdzie?
Powiem szczerze, że początek książki strasznie mi się dłużył i nudził, tak naprawdę od połowy mamy jakąś akcję. Same podejście psychologiczne jest naprawdę dobre, bardzo poruszyła mnie historia Jennifer, młodej dziewczyny która jest postawiona w sytuacji powiedziałbym bez wyjścia. Autor świetnie nakreślił portrety psychologiczne bohaterów, pokazał strach ... co może zrobić z człowiekiem i jak człowiek jest w stanie się zachować czując strach, żądze które nami kierują i którym ulegamy.
Zakończenie, niby do przewidzenia a jednak nie do końca, w samym zakończeniu poruszyła mnie historia Terri Collins policjantki ... po przeczytaniu książki pomyślałam o jej dzieciach ... dzieciach.
Na pewno w niektórych momentach w trakcie czytania książki będzie Wam biło szybciej serce, sami poczujecie ... strach.
Dobry thriller, ale zastanowię się gdy będę sięgała po następną pozycję tego autora, coś mi brakło w tej książce.
Moja ocena: 4,5/6
Adrian Thomas emerytowany profesor psychologii, swoją pracę poświęcił badaniom nad strachem, poznajemy go w momencie gdy dowiaduje się że jest chory na rzadką chorobę znaną jako otępienie z ciałami Lewy'ego. Postanawia się zabić, jednak w drodze do domu wydarza się coś ... widzi pewne zdarzenie, choć nie do końca zdaje sobie sprawę co się dzieje ... gdy dociera do niego co widział, postanawia pomóc ... ale czy choroba mu na to pozwoli ... czy uda mu się na czas pomóc ... czy przezwycięży swoją chorobę. Tak naprawdę od niego zależy czy Jennifer przeżyje ... czy jej pomoże ... czy ją uratuje. Jego choroba go otępia, ale ma pomoc ... jego halucynacji ... odwiedzają go, dają mu wskazówki i pomagają ... nieżyjący - żona Cassie, brat Brian i syn Tommy. A Numer 4? ... Numer 4 - Jennifer? ... odcięta od świata, obdarta ze swojej godności ... czy da radę ... czy się złamie? ... czy przeżyje? czy pomoc nadejdzie?
Powiem szczerze, że początek książki strasznie mi się dłużył i nudził, tak naprawdę od połowy mamy jakąś akcję. Same podejście psychologiczne jest naprawdę dobre, bardzo poruszyła mnie historia Jennifer, młodej dziewczyny która jest postawiona w sytuacji powiedziałbym bez wyjścia. Autor świetnie nakreślił portrety psychologiczne bohaterów, pokazał strach ... co może zrobić z człowiekiem i jak człowiek jest w stanie się zachować czując strach, żądze które nami kierują i którym ulegamy.
Zakończenie, niby do przewidzenia a jednak nie do końca, w samym zakończeniu poruszyła mnie historia Terri Collins policjantki ... po przeczytaniu książki pomyślałam o jej dzieciach ... dzieciach.
Na pewno w niektórych momentach w trakcie czytania książki będzie Wam biło szybciej serce, sami poczujecie ... strach.
Dobry thriller, ale zastanowię się gdy będę sięgała po następną pozycję tego autora, coś mi brakło w tej książce.
Moja ocena: 4,5/6
Nie jestem specjalnie przekonana, więc póki co się wstrzymam:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
Mnie wciągnęło dopiero ok. poły książki i tu właśnie minusik. Dziękuję i pozdrawiam.
Usuńbrzmi całkiem interesująco... więc może kiedyś sięgnę ;]
OdpowiedzUsuńNie lubię jak początek się dłuży, bo mnie to zniechęca, ale może kiedyś spróbuję... Pozdrawiam ;)
OdpowiedzUsuńwłaśnie ten początek. Pozdrawiam.
UsuńMam ja na półce, czytałam ją w marcu i patrzę na nią z sympatią. Mnie się bardzo podobała, bałam się i czytałam, aż skończyłam, nie mogłam się oderwać:)
OdpowiedzUsuńPowiem szczerze że pewnie dałabym sobie spokój z nią, ale Ty pisałaś o niej że świetna i tylko dlatego dobrnęłam do końca :)
UsuńNie jest do końca przekonana do tej książki. Będę musiała poczytać jeszcze inne recenzje. Bo chociaż mnie zaintrygowałaś to nie w 100% ::)
OdpowiedzUsuńJa jak na razie mówię pas. :)
OdpowiedzUsuńMam mieszane uczucia, bo ostatnio czytałam kilka książek, które do połowy mnie totalnie nudziły, a potem nagle akcja rozwijała się tak, że nie mogłam się oderwać. Obawiam się, że przy następnej takiej pozycji mogłabym nie mieć już cierpliwości:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ciepło:)
Zgadzam się z Tobą , dlatego czytam teraz coś lekkiego, książkę sensacyjno-przygodową, która mnie wciągnęła już od pierwszych kartek :) Pozdrawiam.
UsuńDo przeczytania tej książki jakoś mnie nie kusi, więc raczej nie przeczytam. :) A ten początek w którym się nic nie dzieje przypomina mi I część Millenium. :]
OdpowiedzUsuńTak Millenium, mnie nie wciągnęło, przeczytałam tylko "Mężczyźni ..." z pozostałymi już dałam sobie spokój.
UsuńLubię thrillery, ale ten sobie chyba odpuszczę. :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie. :)
Co prawda na razie nieskutecznie, ale od jakiegoś czasu poluję na tę książkę. Nawet nużący początek mnie nie zniechęca. ;)
OdpowiedzUsuńI tak trzymać, jak już nie raz mówiłam, jeden woli to, drugi tamto. Życzę miłego i owocnego polowania. Pozdrawiam.
Usuń